Kurban Bayramı'na yaklaşırken, birçok vatandaş kurban ibadetini bizzat yerine getiremeyeceği için vekâlet yoluna başvuruyor. Ancak bu vekâletin dinen geçerli olabilmesi için bazı kurallara dikkat edilmesi gerekiyor.
Kurbanını başkasına kestirmek isteyen kişi, kalben niyet ederek ve sözlü olarak “Allah rızası için bayram kurbanımı kesmeye seni vekil ettim” demesiyle vekâlet vermiş olur. Eğer bir kişi hem kurbanı alacak hem de kesecekse, o zaman daha kapsamlı bir niyet gerekir:
“Bayram kurbanımı almaya, aldırmaya, kesmeye ve kestirmeye seni umumi vekil ettim.”
Kısa bir ifade olan “Kurban işimi halletmek için seni umumi vekil ettim” demek de yeterlidir.
Bir kişi, kurban kesmesi vacip olmasa bile, vekil kurbanı vacip niyetiyle keserse de bu kurban nafile olarak kabul edilir. Aynı durum adak, akika ve diğer kurbanlar için de geçerlidir.
Vekil olan kişi, sahibinden özel izin almadıkça başka birini kendisi yerine vekil yapamaz. Ancak umumi vekil ilan edilmişse, başkasını vekil tayin edebilir. Bu durumda vekâlet zinciri uzayabilir.
Vekâletle kurban kestiren kişi, vekiline az ya da çok miktarda para verebilir. Vekil kişi, bu parayla kurbanı kesebilir veya başka birine kestirebilir. Hatta vekil, kurbanın parasını kendi cebinden de karşılayabilir.
Eğer iki kurbana yetecek para verilmişse, iki ayrı kurban alınabilir veya daha kaliteli bir kurban seçilebilir. Umumi vekil, bu konuda tam yetkilidir.
Bir kişi, aynı kurban için birden fazla kişiyi vekil tayin edebilir. Bu durumda, bu vekillerden biri kurbanı keserse, diğerlerinin onayını almasına gerek yoktur. Kurban dinen sahih olur. Bu özellikle borç ödeme, kurban kesimi gibi işlemlerde vekillerin tek başlarına yetkili olabileceğini gösterir.
Bir kişiye “Kurban işimi hallet” demek, para verilmese bile vekâlet anlamı taşır. Bu kişi, kendi imkânlarıyla bir hayvan alıp kurban edebilir.
Ayrıca, bir kimsenin kendi hayvanını başkası adına kesmesi için, hayvanın önce hediye edilmesi, ardından teslim alınması ve vekâletin tekrar verilmesi gerekir.
Bir kişinin başkasının hayvanını onun adına ve onun izni olmadan kurban etmesi caizdir.
Benzer şekilde, bir kişi eşinin adına izinsiz kurban keserse, daha sonra eşinden rıza alınması hâlinde kurban geçerli sayılır.
Eğer bir kişi, başkasının hayvanını izinsiz kendi adına kurban ederse ve sonra kıymetini öderse, bu da geçerli olur. Ancak hayvanın sahibi kıymetini kabul etmeyip, eti isterse, bu durumda kurban onun adına kesilmiş olur.
Vekâletle kurban kesen kişi, herhangi bir sebeple kurbanı bayramın ilk üç gününde kesemezse, Şafii mezhebine göre dördüncü gün de kesebilir. Bu durum, vekil kişinin çok sayıda kurbanı organize etmesi gerektiği zamanlarda uygulanabilir.
Kurbanda asıl amaç kanın akıtılmasıdır. Etin dağıtılması şart değildir; ama dağıtılırsa daha çok sevap kazanılır.
Etin üçte biri evde bırakılabilir, üçte biri komşulara verilir, kalan kısmı ise fakirlere dağıtılır. İstenirse tamamı fakirlere verilebilir veya evde bırakılabilir.
Derisi, namaz kılan fakirlere verilmelidir. Ne olduğu bilinmeyen kişilere verilmez. Deri evde kullanılabilir veya kalıcı bir eşya karşılığında takas edilebilir. Ancak para ya da tüketilen bir madde karşılığında satılamaz. Eğer deri veya et satılırsa, elde edilen para fakirlere sadaka olarak verilmelidir.
Google Play
App Store
Haberi Paylaş
12:52
YORUM YAZ