Bilim insanları evrenin geleceğine dair yapılan en karamsar tahminlerden birine imza attı. Ünlü kara delik uzmanı Heino Falcke, kuantum fizikçisi Michael Wondrak ve matematikçi Walter van Suijlekom'un yeni çalışmasına göre, evrendeki tüm yıldız kalıntıları (hatta en dayanıklı olan beyaz cüceler bile) Hawking radyasyonuna benzer bir süreçle buharlaşacak ve yok olacak.
Hollandalı üç bilim insanının Hawking radyasyonu üzerine yaptığı hesaplamalara göre evren, sanılandan çok daha hızlı bir şekilde yok olabilir. Araştırmacılar, evrendeki son yıldız kalıntılarının yok olmasının yaklaşık 10⁷⁸ yıl süreceğini hesapladı. Bu süre, daha önce öne sürülen 10¹¹⁰⁰ yıla kıyasla çok daha kısa.
Kara delik uzmanı Heino Falcke, kuantum fizikçisi Michael Wondrak ve matematikçi Walter van Suijlekom tarafından gerçekleştirilen çalışma, aynı üçlünün 2023 yılında yayımladığı bir makalenin devamı niteliğinde.
Çalışmada sadece kara deliklerin değil, nötron yıldızları gibi diğer gök cisimlerinin de Hawking radyasyonuna benzer bir süreçle "buharlaşabileceği" gösterilmişti. Bu yayından sonra bilim dünyasından ve kamuoyundan "Bu süreç ne kadar sürer?" sorusu yoğun şekilde gelmişti. Yeni makalede soruya cevap verildi.
Araştırmacılar, yalnızca Hawking benzeri radyasyon dikkate alındığında evrenin sonunun yaklaşık 10⁷⁸ yıl sonra geleceğini hesapladı. Bu, evrende en uzun süre dayanabilen gök cisimlerinden olan beyaz cüce yıldızlarının buharlaşarak yok olması için gereken süre.
Daha önceki çalışmalar, buharlaşma sürecini dikkate almadığı için beyaz cücelerin ömrünü 10¹¹⁰⁰ yıl olarak tahmin etmişti. Çalışmanın baş yazarı Heino Falcke, "Yani evrenin nihai sonu beklenenden çok daha erken geliyor, ama neyse ki yine de çok uzun zaman alacak" dedi.
Bilim insanları hesaplamaları hem son derece ciddi bir şekilde hem de hafif bir mizahla gerçekleştirdiklerini belirtiyor. Çalışmanın temeli, Hawking radyasyonunun yeniden yorumlanmasına dayanıyor. 1975 yılında fizikçi Stephen Hawking, görelilik teorisine aykırı olarak, kara deliklerden parçacıkların ve radyasyonun kaçabileceğini öne sürmüştü.
Bir kara deliğin kenarında geçici olarak iki parçacık oluşabiliyor ve bunlar birleşmeden önce bir tanesi kara deliğe çekilirken diğeri dışarı kaçabiliyor.
Hawking radyasyonu olarak adlandırılan bu durumun sonuçlarından biri, kara deliğin çok yavaş bir şekilde parçacıklara ve radyasyona ayrışması. Bu durum, kara deliklerin yalnızca büyüyebileceğini söyleyen Albert Einstein'ın görelilik teorisiyle çelişiyor.
İLGİLİ HABERLER
Google Play
App Store
Haberi Paylaş
09:28
YORUM YAZ