Yıkama bittiğinde kapağı açınca mis gibi yumuşatıcı kokusu yerine rutubet, küf ve lağım karışımı bir koku alıyorsanız, makineniz size "imdat" çağrısı yapıyor demektir. Genellikle deterjan markası değiştirilerek veya daha fazla yumuşatıcı dökülerek çözülmeye çalışılan bu sorun, aslında makinenin en görünmeyen yerinde biriken sinsi bir bakteri yuvasından kaynaklanıyor. Servis çağırmadan önce uygulayabileceğiniz ve o kötü kokuyu kökünden bitiren basit temizlik yöntemini açıklıyoruz.
Ev işlerinin en büyük yardımcılarından olan çamaşır makineleri, sürekli su ve deterjanla temas ettiği için "kendi kendini temizlediği" sanılır. Oysa gerçek tam tersidir. Düşük sıcaklıkta (30-40 derece) yapılan yıkamalar, sıvı deterjanların yapışkan kalıntıları ve kireçli sular, makinenin içinde bakterilerin bayıldığı nemli ve karanlık bir ortam oluşturur. Özellikle çamaşırlarınızda yıkandıktan sonra bile geçmeyen o "ıslak kokusu" varsa, sorun kıyafetlerinizde değil, makinenizin görünmeyen kuytu köşelerinde saklanan küf mantarlarındadır. İşte o kokunun asıl kaynağı ve çözüm yolları.
Makinenin kapağını açtığınızda gövde ile kazan arasında bulunan gri renkli, kalın lastik contaya "Körük Lastiği" denir. Bu parça, suyun dışarı sızmasını engeller. Ancak yapısı gereği kıvrımlıdır ve suyun bir kısmı her yıkamadan sonra bu kıvrımların arasında hapsolur.
Parmağınızla lastiğin o iç kıvrımını aralayıp baktığınızda, muhtemelen siyah renkli, balçık kıvamında bir tabaka göreceksiniz. İşte o tabaka, çoraplardan gelen havlar, deterjan artıkları ve küfün birleşimidir. Kötü kokunun ana kaynağı %90 oranında burasıdır. Burayı temizlemeden makinenin içine ne dökerseniz dökün, o koku gitmez.
Çözüm: Bir bezi beyaz sirkeye batırın ve lastiğin tüm kıvrımlarını, içini dışını iyice silin. Eğer küf çok yerleşmişse, diş fırçası ve karbonat yardımıyla o siyahlığı kazıyın. Bu işlemi ayda bir kez yapmak, kokunun geri gelmesini engeller.
İkinci suçlu, deterjan çekmecesidir. Özellikle yumuşatıcı bölümünde kalan artıklar, zamanla "mumlaşarak" siyah bir küf tabakasına dönüşür. Çekmece kapalı olduğu için buradaki nem kurumaz ve küf hızla ürer. Su buradan geçerken küf sporlarını da alarak çamaşırlarınıza taşır.
Çekmeceyi yerinden çıkarmak çok basittir (genellikle ortasındaki mavi mandala basınca gelir). Çekmeceyi çıkarıp eski bir diş fırçasıyla ve sıcak suyla iyice yıkayın. Asıl önemlisi, çekmecenin girdiği "yuvanın" tavan kısmıdır. Oraya eğilip baktığınızda su püskürten deliklerin küfle kaplandığını görebilirsiniz. Orayı da sirkeli bezle silmek, suyun temiz akmasını sağlar.
Makinenin sağ alt köşesinde bulunan küçük kapak, pompa filtresidir. Bozuk paralar, düğmeler ve en önemlisi "birikmiş kirli su" burada toplanır. Eğer bu filtreyi 3-4 ayda bir açıp temizlemezseniz, orada bekleyen su çürür ve koku yapar.
Kapağı açmadan önce altına bir havlu veya tepsi koyun (içinden 1-2 bardak su çıkacaktır). Kapağı sola çevirip açın, içindeki pislikleri temizleyin ve akan suyun rengi düzelene kadar bekleyin. Bu işlem, makinenin suyu daha rahat boşaltmasını sağlar ve "çamaşırlarım ıslak çıkıyor" sorununu da çözer.
Tüm bu fiziksel temizlikleri yaptıktan sonra, makinenin ulaşamadığınız iç aksamını (kazan arkası ve rezistans) temizlemek için şu formülü uygulayın:
Limon tuzu kireçleri ve yapışmış deterjanları sökerken, sirke bakterileri öldürür ve kokuyu yok eder. Bu işlemi 2 ayda bir tekrarlamak, makinenizin ömrünü uzatır.
Temizlik bittikten sonra kokunun tekrar oluşmaması için yapmanız gereken tek bir şey var: Yıkama bittikten sonra makinenin kapağını ve deterjan çekmecesini asla kapatmayın.
Nemli ortam bakterilerin dostudur. Kapağı sürekli aralık bırakmak, kazanın içinin hava almasını ve kurumasını sağlar. Kuruyan ortamda bakteri ve küf üreyemez. Bu basit alışkanlık, sizi servis masraflarından ve kötü kokulardan kurtaracak en etkili önlemdir.
Google Play
App Store